Ik kom bij u op locatie in zowel Nederland als België.

Craniosacraal Behandeling Paard

Houd het paardenlichaam in balans door middel van een lichte aanraking.

Sinds de laatste 20 jaar is er een nieuwe therapie in opkomst, Craniosacraal therapie. Deze therapie is een unieke, zeer efficiënte manier om het paard op een biomechanische manier gebalanceerd te houden en het onderhoud van het skelet te bevorderen.
Craniosacrale therapie wordt ook succesvol ingezet bij behandeling van specifieke aandoeningen zoals Headshaking, onevenwichtig kaakgewricht (TMJ), hoofdtrauma's en verlamming aan de gezichtszenuw.


Craniosacrale therapie is ook zeer effectief in het behandelen van acute en chronische verwondingen/blessures. Wat deze therapie zo effectief maakt is de focus op de paardenschedel in relatie met de rest van het lichaam.

Indicaties

Hoe weet u of uw paard baat heeft bij Craniosacrale therapie? Craniosacrale therapie wordt succesvol ingezet bij:

Headshaking (/hoofdschudden). Kreupelheid
Verlamming van gezichtszenuwen.
Onbalans van het kaakgewricht en kauwspieren (TMJ).
Hoofdtrauma's en verwondingen.
Gedragsproblemen.
Rugproblemen.
Luchtzuigen.
Cornage.
Allergieën.
Pollenallergie.
Paarden die extreem druk en onrustig zijn.
Paarden die explosief zijn.
Paarden met hormonale problemen.

In de onderstaande gevallen is het raadzaam om een Craniosacraal Therapeut in te te schakelen:

Bokken.
Kreupelheid.
Moeilijkheden met verschillende overgangen tijdens het rijden; halthouden, zijwaartse gangen, slecht op een bepaalde hand lopen etc.
Moeilijkheden met buiging.
Moeite met de ademhaling.
Knarsetanden en moeilijkheden met het vermalen van voedsel.
Na castratie en andere operatieve ingrepen.
Voor en na bezoek tandarts. Het speculum (mondklem) en het gebruik van verschillend gereedschap in de mond van het paard geeft veel druk op het kaakgewricht (TMJ) en andere botten van de schedel. Met een Craniosacraal behandeling komen de spieren en kaak weer tot onstspanning.
Paarden die gevoelig zijn voor fel licht. Paarden die apathisch voor zich uit staan te kijken (doodse blik). Moeilijkheden met de nagevelijkheid.

Preventief
Craniosacraal Therapie wordt steeds meer preventief ingezet. Het is een goede manier om het paard los en soepel te houden. Paarden zijn topsporters en kunnen beter presteren als zij in balans en evenwicht zijn. Op deze manier worden de spiergroepen evenredig aangesproken en zijn de kansen op blessures en overbelasting aanzienlijk kleiner. Laat uw paard elk jaar controleren om zo preventief verdere problemen te voorkomen. Ook is het aan te raden om het zadel 1x per jaar te laten checken en regelmatig een mest-onderzoek uit te laten voeren. Daarnaast is het goed om na iedere tandarts behandeling je paard met Craniosacraal Therapie te laten behandelen, zodat de spieren en kaak weer tot ontspanning kunnen komen.

Dankwoord

Ik geloof dat je zonder mensen om je heen die je geen kansen geven of helpen, niet verder komt in het leven. Blij ben ik dat ik kan zeggen, dat ik deze mensen heb ontmoet op mijn levenspad. Het brengt mij verder in mijn persoonlijke ontwikkeling en ik kan hierdoor verder groeien!
Ik heb net zoals ieder ander zowel overwinningen als teleurstellingen meegemaakt. Ik geloof dat je hierdoor sterker wordt, al is het niet altijd even makkelijk.
Ik ben iedereen dankbaar die mij, op wat voor manier dan ook, heeft geholpen en heeft bijgedragen aan de persoon die ik nu ben geworden. Met het benoemen van namen is het gemakkelijk iemand over te slaan en daarmee tekort te doen, vandaar dat ik op deze manier iedereen wil bedanken die heeft bijgedragen tot het realiseren van mijn droom, mijn werkzaamheden en mijn website!


Ook de paarden die ik ben tegen gekomen op mijn levenspad, ben ik zeer dankbaar. Zij hebben mij geleerd (en leren mij nog steeds) hen te leren begrijpen en hierdoor te kunnen helpen.

Fabienne.

Conformatie of Lichaamshouding

Paarden heb je in allerlei verschillende vormen, lengtes en kleuren; sommige hebben een gedrongen lichaam, sommige hebben een kort lichaam, sommige hebben een lange hals, anderen hebben een hoge schoft en weer andere zijn erg rond gebouwd. Net als bij de mens is er oneindigheid aan verschillende individuele kwaliteiten, lichaamtypes en kenmerken. Een deel van die kwaliteiten, lichaamstypen en kenmerken kun je wel onderverdelen bij de verschillende rassen die er bestaan. Paardenrassen variëren afhankelijk van waar ze zijn ontstaan en de fokkerij is veranderd doordat mensen dominante genen hebben weten te versterken om zo de positieve en gewenste eigenschappen van het paard te versterken.

In de loop der jaren heeft elk ras een ontwikkeling ondergaan waardoor er een 'standaard type' is ontstaan, er is gekeken naar de lichaamsbouw, de botstructuur, spierstructuur en waar het paard voor moet worden ingezet (werken op het land of voor de sport).

Dit 'standaard type' is het ideale plaatje, in werkelijkheid zijn er vaak nog veel verschillen te zien binnen hetzelfde ras. De meest belangrijke factor voor fokkers of jury's (bij keuringen/ wedstrijden) is de conformatie van het paard. Conformatie is of het paard eruitziet volgens de voorschriften van het betreffende ras.


Tijdens een keuring wil een fokker liever niet zien/horen dat hun paard bepaalde eigenschappen heeft die niet binnen het ras horen en (in het algemeen) niet gewenst zijn. Dit worden ook wel conformatie fouten genoemd. Conformatie fouten zijn bijvoorbeeld: koe hakkig, bokbenig, lange rug, franse stand en karperrug. Maar heeft dit ook daadwerkelijk te maken met conformatie of zijn er onderliggende invloeden geweest waardoor het paard koehakkig, bokbenig of wat dan ook is?


Door de ervaring van Maureen Rogers van de afgelopen 10 jaar waarbij zij lessen en privé consultaties heeft gegeven, heeft Maureen ondervonden dat er een groot verschil bestaat onder wat mensen verstaan onder het woord conformatie en wat het daadwerkelijk inhoudt. In het kort zou je conformatie kunnen omschrijven als: de grootte, de vorm, de lengte en de botdichtheid van de schedel en de lengte en vorm van het skelet van het paard. Dit verschilt per ras, bij een Shire hoort een andere conformatie dan bij een Arabier. Andere kenmerken die horen bij conformatie zijn de grootte en de vorm van het oor en de neusgaten, de grootte en de positie van de ogen, de schofthoogte en de lengte van de benen.

Conformatie of houding?
Wanneer we het hebben over de conformatie van het lichaam, gaat het ook altijd over de lichaamshouding van het paard. Dus om vast te stellen wat het verschil is moeten we ons het volgende afvragen: wat is de definitie van lichaamshouding en wat is de definitie van conformatie? In het kort komt het op het volgende neer: lichaamshouding is hoe het paard zelf is en zelf het fijnst staat en beweegt en conformatie zijn kenmerken die het gevolg zijn van het fokkerij, kenmerken zoals: de kleur, de stand van de ogen en de dichtheid, lengte, grootte van de beenderen/het skelet. De lichaamshouding kan je wel veranderen, de conformatie kan niet veranderd worden.
Wanneer een veulen geboren wordt is zijn lichaamshouding over het algemeen goed in balans maar gedurende zijn leven verandert dit door blessures/trauma's, operaties, onbalans in de hoeven, training, slecht passend tuig en druk. Het paard leert om de druk te compenseren door zijn lichaamshouding te veranderen, met andere woorden het paard probeert om van de pijn en het ongemak af te komen. Doordat het paard constant aan het compenseren is in zijn houding en tijdens het bewegen raakt hij zijn bespiering kwijt en of gaan de spieren zich verstrakken. Daardoor kan littekenweefsel ontstaan. Dat littekenweefsel trekt aan de beenderen/het skelet wat stress veroorzaakt aan de gewrichten en zenuwen door het hele lichaam.
De onbalans in de lichaamshouding heeft effect op de ontwikkeling en de groei van de hoeven, de verschillende gangen waarin het paard loopt, en het biomechanisme, het heeft effect op alle prestaties van het paard. Mondproblemen door strak zittende spieren rond de mond en tandproblemen zijn ook een grote factor die er voor zorgen dat het lichaam in onbalans raakt. Daarom is het erg belangrijk om het gebit van je paard goed te verzorgen en bij te houden.
Wanneer we dus nog eens goed naar het paard kijken en daarbij de kleur, het ras, de vorm van de ogen, de grootte /dichtheid van de beenderen en de lengte van de benen buiten beschouwing laten dan zien we dat afwijkingen zoals koehakkig en franse stand niet bij de conformatie horen maar bij zijn lichaamshouding. Dankzij deze slechte lichaamshouding raakt het lichaam uit balans. Dit is belangrijk om te weten want paarden die ongewenste eigenschappen hebben zoals koehakkig, konden eerst niet geholpen worden omdat het zou liggen aan de conformatie. Maar nu we er achter zijn dat het ligt aan de lichaamshouding kunnen we het paard helpen om weer in balans te komen.
Dus om het nog eenmaal te verduidelijken; conformatie heeft te maken met hoe de fokker het paard wil "zien" en lichaamshouding is de houding waarin het paard zelf het fijnst staat en beweegt (dit is niet altijd een goede houding maar kan door behandeling weer in balans komen.)

Wat ook belangrijk is om te noemen is dat de bespiering van het paard niet onder conformatie valt maar onder de conditie van de spieren en de spierspanning. Het feit dat eigenschappen die als conformatie werden gezien onjuist of veranderlijk kunnen zijn is verrassend voor veel mensen omdat ze het vaak anders hebben geleerd van paardentrainers, juryleden, clubs, professionals en boeken.

Het verschil weten/kennen tussen conformatie en lichaamshouding is erg belangrijk net als het hebben van kennis, inzicht en bewustwording, door met deze kennis naar je paard te kijken kun je er met behulp van een behandeling voor zorgen dat het paard weer in balans komt. Dit verbetert niet alleen het uiterlijk (de conformatie) maar je merkt ook een groot verschil in de prestaties, de mogelijkheden, het comfort en de gezondheid van het paard.
Vooroordelen zoals; "Je kunt er niks aan doen", "hij is nou eenmaal zo geboren", "hij loopt nooit echt flitsend" en "hij is gewoon lui" kunnen nu worden verworpen. Daar waar het paard eerst last had van verschillende ongemakken, beperkt werd in zijn mogelijkheden en een aanzienlijk kortere levensduur had, kunnen we nu op een nieuwe manier naar het paard kijken, dit zorgt voor een hoop verbeteringen.

Het lichaam uit balans.
Nu paarden eigenaren eenmaal weten waar ze naar moeten kijken, zal het ze verbazen dat 98% van de paarden zichzelf overbelast omdat ze het grootste gedeelte van hun lichaamsgewicht op de voorhand dragen zoals vaak op de oude tekeningen/kunst (geschiedenisboeken etc.) wordt afgebeeld.


Wanneer hun manier van staan wordt geobserveerd laat een meerderheid van de paarden een vast patroon zien; de voorbenen naast of onder de schouders, het hoofd en de nek vooruitgestoken, en de achterhand in allerlei houdingen achteruit gestoken. Hierdoor wordt 60% van het gewicht van het paard op de voorhand gedragen, wat er voor zorgt dat hij niet in balans is. Wanneer een paard met veel gewicht op de voorhand staat, neemt de voorhand de taak van de achterhand over. Dit kan schade aan de pezen en kreupelheid veroorzaken. Veel paardeneigenaren zien deze verkeerde houdingen als normaal, dit komt omdat deze houding vaak al voorkomt bij erg jonge paarden. Er zijn veel oorzaken die van invloed zijn op de lichaamshouding van het paard die voor onbalans zorgen. Eén daar van kan complicaties bij de geboorte zijn. Een veel voorkomende oorzaak is het trekken aan het halster of hoofdstel op een jonge leeftijd, dit veroorzaakt veel problemen, waaronder: schade aan weefsel en het scheef komen staan van de poll vertebrae. Dit heeft invloed op hoe een paard beweegt, kauwt (kauwspieren) en de stand van de tanden. Vaak zijn paarden de dupe van de onwetendheid van de mens: ze hebben te strak zittend tuig, de hoeven worden verkeerd bekapt, trainingmethodes kloppen niet, ze krijgen problemen met de tanden, hebben blessures en verwondingen door ongelukken, komen vast te zitten op stal, raken een hindernis tijdens eventing, worden tegen een omheining aan getrokken, hebben verwondingen aan het hoofd en worden gecastreerd.


Wanneer de lichaamshouding eenmaal uit balans is gaat het paard proberen dit te compenseren, daardoor kan hij kreupel worden, last krijgen van het headshaking syndroom (hoofdschudden), gaan weigeren tijdens het springen en gedragsproblemen vertonen.
Een paard dat niet in balans is zal dit op allerlei manieren proberen te compenseren om toch nog enigszins prettig te kunnen staan en bewegen. Dit kan hij doen door met veel gewicht op de voorhand te leunen, zijn achterbenen naar achteren te zetten (koehakkig) en de achterbenen te draaien. Afhankelijk van hoe ze hun gewicht dragen kunnen ze op de volte hun hoofd in de tegengestelde richting draaien of ze dragen hun hoofd naast de normale positie van waar ze het hoofd zouden moeten dragen. Dit doen ze om zich tegen de pijn te beschermen. Dus het paard ontwikkeld in wezen een nieuwe houding maar deze houding zal uiteindelijk gevolgen hebben voor de spieren en het skelet. Daardoor krijgt hij moeite met het staan en het rijden. Elk letsel of blessure zal schade aanrichten aan de conformatie. Door deze nieuwe ontwikkelde houding van het paard zullen eigenaren en dierenartsen merken dat de gezondheid van de gewrichten achteruit gaat. Je kunt dat zien aan de knie, de hak, de pezen, ongelijke groei van de hoeven, verandering in de beweging en verandering van de prestaties van het paard. Een paard met een "eigen houding" wordt minder efficiënt en de houding die hij aanneemt zal uiteindelijk worden beschouwd als eigenschappen van de conformatie. In een poging om het paard weer terug in balans te krijgen worden verschillende trainingsmethodes en hulpmiddelen gebruikt zoals; slofteugel, coque etc. Alleen zorgt dit juist voor nog grotere problemen. Door het verschil te herkennen tussen houding en conformatie zorg je er voor dat je actie kunt ondernemen om een paard dat niet in balans is te helpen.


Lichaamshouding en de voet.
Een paardenhoef reageert en groeit naar de lichaamshouding van het paard. Belangrijk hierbij is: hoe is het gewicht, is het goed verdeeld of niet, zijn er onderbrekingen in de hoef en zijn er verwondingen. Conformatie speelt geen rol in de groei en ontwikkeling van de hoef. Aandacht besteden aan de groei van de hoef is van onschatbare waarden in het leerproces over biomechanische bewegingen en lichaamshouding van het paard. Door het paard weer terug in balans te brengen corrigeer je de gewichtsverdeling en het biomechanisme, en het is ook belangrijk voor gezonde en gelijkmatig groeiende hoeven.
In veel gevallen wordt de lichaamshouding van het paard over het hoofd gezien en wordt er gefocust op behandeling van de hoeven, hierdoor worden veranderingen in de lichaamshouding en het biomechanisme beperkt. Terwijl als je de lichaamshouding verandert gaat het paard anders bewegen, waardoor gaan de hoeven automatisch anders groeien. Het is belangrijk dat je samenwerkt met een goed opgeleidde hoefsmid of natuurlijk bekapper om de veranderingen in het paardenlichaam te optimaliseren.


Verschillen identificeren.

Als je onbalans in de lichaamshouding wilt leren identificeren is het belangrijk om het paard toe te staan om de houding aan te nemen die zijn voorkeur heeft, dit geeft je belangrijke informatie. Vaak laat men het paard vierkant staan, maar dit verbergt alleen maar dat het paard niet in balans is.
Observeren terwijl het paard staat als hij rust kan ook erg informatief zijn, zo kan hij bijvoorbeeld constant van houding veranderen, uit gewoonte steeds zijn heup laten zakken, zijn heup juist helemaal niet laten zakken of met zijn voorbenen vooruit gestoken staan. Dit zijn indicatoren dat de lichaamshouding uit balans is.
Als een paard moeite heeft met gewicht op de achterbenen te zetten bijvoorbeeld bij de hoefsmid, als hij vaak door zijn benen zakt of wanneer zijn knie op slot schiet heeft dit vaak te maken met onbalans of een zwakke achterhand, en dit zorgt dan weer voor onbalans in het hele lichaam. Paarden hebben een mechanisme ontworpen waarbij ze zelf hun gewrichten uit de kom kunnen halen. Dit doen ze ook wanneer ze met hun been op rust gaan staan. Wanneer dit niet meer lukt geeft dat aan dat het lichaam niet in balans is en het mechanisme waarmee ze het gewricht uit de kom halen niet meer werkt.


Een eenvoudige oefening om te controleren of het paard een zwakke of ongebalanceerde achterhand heeft is als volgt: je tilt het één van de voorbenen op en kijkt wat er gebeurd met het tegenovergestelde achterbeen (bijv. links voor en rechts achter).

Als hij geen gewicht op het achterbeen plaatst of wanneer hij omvalt heeft hij therapie nodig! Vooral om verdere schade te voorkomen en het lichaam weer terug in balans te brengen. Het paard heeft meer baat bij de juiste zorg die de houding en het biomechanisme verbeteren en bij het voorkomen van verdere beschadiging of slijtage van het spierstelsel en skelet.


Tijdens het controleren en identificeren van problemen zullen veel professionals het paard laten draven, maar in de draf kun je niet goed zien of een paard wel of niet in balans is. Om onbalans de ontdekken is stap het beste tempo. Een paard met een gezond en goed bewegend lichaam kan elke deel van zijn lichaam onafhankelijk van elkaar, soepel en zacht bewegen. Door het verschil tussen conformatie en lichaamshouding te leren identificeren kunnen paardeneigenaren en professionals actie ondernemen om de balans in het lichaam te herstellen en tegelijkertijd de gezondheid, prestaties, mogelijkheden, de kwaliteit van het leven van het paard te verbeteren!